ζακερί

(jacquerie). Επαναστατική εξέγερση των Γάλλων χωρικών που ξέσπασε στην Ιλ ντε Φρανς, τον Μάιο του 1358. Η σπίθα που την προκάλεσε ήταν μια σύγκρουση των κατοίκων του χωριού Σεν Λε με μερικούς στρατιώτες του πεζικού. Όμως, οι βαθύτερες αιτίες που ώθησαν τους χωρικούς σε στάση ήταν το μίσος τους εναντίον των αριστοκρατών που τους καταπίεζαν και οι στερήσεις στις οποίες είχαν υποβληθεί κατά τη διάρκεια του πολέμου με τους Άγγλους (Εκατονταετής πόλεμος). Οι χωρικοί του Σεν Λε, αφού εξουδετέρωσαν τους στρατιώτες, ενώθηκαν με τους κατοίκους των γειτονικών χωριών και, καθοδηγούμενοι από τον Γκιγιόμ Καρλ, έγιναν κύριοι της περιοχής και κατέστρεψαν πολλούς πύργους ευγενών. Την εξέγερση συνέτριψε τελικά, στη μάχη του Μελό, ο Κάρολος ο Κακός, βασιλιάς της Ναβάρα. Ακολούθησε άγρια σφαγή όλων των επαναστατών, συμπεριλαμβανομένων των γυναικών και των παιδιών τους. Η εξέγερση έμεινε στην ιστορία με την ονομασία ζ. από το προσβλητικό παρατσούκλι Ζακ (Ιάκωβος) που έδιναν οι αριστοκράτες στους επαναστατημένους χωριάτες.